Can Yücel'den Olma, Yeni Türkü'den Doğma Bir Demet Yeşillik

"Bunu sana yazman için veriyorum." diye hediye edilen bir defter ve kalem 2 sene önce o defterin bir sayfasında aşağıdaki yazıda buluşmuş.

05.05.2022, Ankara

Ankara'da keyifle kaçacağım birkaç yerden birindeyim o gün: Fizik çimlerinde bir ağacın gölgesinde. Ve şöyle yazmışım o deftere.

"Uzanmışım gri bulutların arasından maviliğini gösteren bir göğün altına, yanımda dallarında hayatlar açmış bir ağaç...

Şekerlemeli bir uykunun içindeydim. Uyandığımda kulağımda daha önce duymadığım bir ezgi, bir şarkı, bir söz: Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar"

Kulaklığı takıp uyumuştum o gün çimlerde. Misafir beklemediğin bir günde kapın çaldığında "Kim ki bu gelen?" sorusuyla hızlı adımlarla kapıyı açmaya gidersin hani. İşte öyle kapıyı o heyecanla açtım, gelen Yaprak Dökümü isimli bir şarkıydı.

Can Yücel'den olma, Yeni Türkü'den doğma olduğunu öğrenip ve şarkıyı tekrar tekrar dinledim o ağacın gölgesinde.

Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar
Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar

Mevsim dönüp de yeniden yeşermeğe başlayınca rüzgar
Çıplaklığında o atın yine onlar koşacaklar
O çocuklar
O yapraklar
O şarabi eşkiyalar

Onlar da olmasa benim gayrı kimim var?

17.03.2024

Banksy yeni bir çalışması ile ortaya çıkıyor. Budanmış bir ağacın arkasındaki duvardaki yeşil bir boya, sade ama etkili bir biçimde uyandırıyor önünden geçenleri. Banksy'nin çalışmasını kim nasıl yorumlar bilemem. İklim krizi, ormanların tahribatı, "greenwashing" yeşil aklama... gibi birçok konu konuşulabilir bu çalışma üzerinden elbette. Konuşulmalı da.

İnternet sitelerinde bu ağacın 2022 senesinden fotoğrafları bulunuyor, dallarında yapraklarıyla capcanlı olduğu zamanlardan.

Banksy'nin çalışmasıyla sayesinde bu ağacın eski haline baktığımda, gördüğüm her ağaçta ve şunu bir kez daha anlıyorum ki, doğanın sanatına erişmemiz, onun yeşilini doldurmamız mümkün değil. Dalları hayat dolu bir ağacın yerine bir şey koyamayacağız.

https://www.banksy.co.uk/

20.03.2024, İstanbul

Bir mesaj sesi: "Buydu balım sana anlattığım o şarkı" diyor mesajda canım Esra.

Her şey kendi dilince konuşur;
Karanlık örtse de üstünü
Gecede devam eder renk
Ağacın dalında, rüzgarda;
Her şey kendi rengince konuşur.

Can Yücel'den olma, Yeni Türkü'den doğma başka bir şarkı 2 sene sonra yine kapımı çalıyordu.

Dinledikçe çoğalıyordu. Yine ellerimi yeşile boyuyordu.

31.05.2024, İstanbul

Evimin olduğu semt İstanbul'un en yeşil yerleşim semtlerinden biri galiba.

Her gün yaklaşık yarım saat bir saat yemyeşil sokaklarda yürüyorum, benim için bir lütuf adeta.

Bir de canım Hatice'nin bana önerdiği orman içinde bir kütüphane var ki.. Bir ağacın gölgesine oturup kitabımı okuyabiliyorum, yeniden.

Bu defa bilmediğim bir ağacın gölgesinde bildiğim bir şarkı çalıyor kulağımda:

Can Yücel'den olma, Yeni Türkü'den doğma, Yeşilmişik.

Bu bahar yemyeşil yasemin kokusu ve yeşillikli şarkılar eşliğinde bol bol yürüdüm. Elim yeşilde, gözüm mavide benim. Yaz aylarından deniz ve gökyüzünden bir yazı çıkması umuduyla...

Sevgiler,

Gözde

İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışık
İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışık